Ponownie otworzyli Archiwum X

To było w czasach, kiedy z redaktorem Łukowskim nosiliśmy na głowie włosy. 20 marca 1996 drugi program Telewizji Polskiej, rozpoczął emisję amerykańskiego serialu pt. „Z archiwum X”. Serialu o ludziach, którzy po prostu mieli ciekawe życie. Agent Mulder z przepiękną, młodą lekarką Scully, zamiast siedzieć na fejsie czy ze wzrokiem wbitym w smartfona, regularnie widywali się z kosmitami lub innymi enigmatycznymi jak WindowsPhone zjawiskami. Po dwudziestu latach kanał FOX powraca z serialem, dostosowanym do nowych czasów mentalnie i intelektualnie. Dominuje prościzna. Technologicznie też jest tak sobie…

Tak jak przeterminowanej konserwy nie należy otwierać i podawać do stołu, tak równie niezdrowym może być reaktywacja w FBI „Archiwum X”. Wydarzenie zgromadziło przed telewizorami, smartfonami, tabetami i monitorami 20 mln odbiorców, bo już trudno dziś napisać, że tylko telewidzów. Pierwszą refleksją po obejrzeniu dwóch nowych odcinków kultowego serialu z lat 90-tych, był oczywiście zachwyt nad urodą Gillian Anderson, potwierdzający tezę, że kobieta jest jak wino. Im dojrzalsze, tym lepsze. Mulder, czyli David Duchovny – też jak wino, tyle, że tanie. Na bazie siarki. Z coraz mniej atrakcyjną etykietą. Wypał aktorski aż szczypie w oczy. Oto na ekranie pojawił mi się starzejący się gadżeciarz, który nie dogoniłby otyłego gimnazjalisty, a co dopiero dotrzymał kroku kosmitom z Roswell czy zdobyczom nowej technologii. Tej ostatniej, jak dowiadujemy się z trzeciego odcinka, super agent FBI, nie dotrzymał. Pokonał go smartfon… Ale bez złośliwości. Chciałbym starzeć się jak on. Mimo, że w 1996 roku tablety producentom serialu się jeszcze wtedy nie śniły, a przynajmniej ja ich nie pamiętam nawet w łapach kosmitów, to komóreczkę agent Mulder (rety, zawsze mi to brzmiało jak murder) posiadał. Z charakterystyczną antenką. Była często lokowanym produktem. Doktor Scully także należała do kobiet nowoczesnych. W rolach głównych lokowały się także produktowo desktopowe komputery PC i przeróżne gadżety. Zwłaszcza dostępne wśród kosmitów. Dziś, cisza… Niech ktoś otworzy okno!!!

Oglądając z kotem pierwszy odcinek nowej serii, byłem we łzach dostrzegając wartkość akcji, nieprzewidywalność zdarzeń i dialogów. Kot też płakał. W trzecim odcinku, widząc jak starzejący się agent Mulder z rozumem całkowicie obezwładnionym przez jakąś fotoaplikację w smartfonie, gania z komórką za jakimś zielonym i kompletnie niegroźnym brzydactwem w slipach, zastanawiałem się, czy aby w mojej kawie nie ma ani kropli alkoholu. Lub czy z mózgu nie zrobił się kartofel. Gdzie tajemniczość? Gdzie thrillerowa atmosferka? Gdzie ciary na plecach? Gdzie zagadkowa fabuła? Innowacyjność technologiczną lokowaną w serialu przed dwoma dekadami, jego twórcom udało się bezdyskusyjnie ocalić. Owszem! W temacie muzycznym…

Rozczarował mnie powrót do „Archiwum X”. Scenariusz trzeciego odcinka nowej serii napisałby przeciętnie bystry gimnazjalista. O ile technologia dziś pozwala na wiele, a przede wszystkim ciąć koszty produkcji, bo nie trzeba wykonywać drogich efektów, tylko kilka osób musi wiedzieć co i jak kliknąć myszką w odpowiednich programach, tak „chcę uwierzyć”, że jak nie kosmici, to przynajmniej serial ten w końcu mnie za którymś razem porwie.  Tymczasem, zastanawiam się, jakiego telefonu agent Murder… Morwell… Malware… Molder używał przed dwudziestoma laty, a jakiego używa dziś? O trapiących mnie dylematach, związanych z doktor Scully pisać Wam nie będę, bo nakrzyczy na mnie naczelny. Ale chcę uwierzyć, że…

GSMtablet