Flappy Bird na e-papierosie

Flappy Bird to taka irytująca gra na urządzenia mobilne, która osiągnęła kompletnie niezrozumiałą popularność. Być może głównie dzięki prostocie, topornej mechanice i wynikającej stąd trudności grania. Ogromna popularność przerosła zresztą autora, który swego czasu wycofał ją z Google Play generując tym samym modę na kolejne mniej lub bardziej udane klony aplikacji.

Gra jest poziomym scrollerem, w którym sterujemy ptaszkiem przelatującym pomiędzy wystającymi z sufitu i podłogi rurami. Im więcej pokonanych przeszkód, tym lepszy wynik na liczniku. Przyznam, że swego czasu spróbowałem z miernymi rezultatami, ale jakoś nie poczułem czaru tej zabawy, konieczności dalszego ćwiczenia i zdobywania coraz lepszego wyniku.

O tym jak bardzo popularna stała się gra Flappy Bird świadczy fakt, że najwyraźniej ktoś zdecydował się na jej implementację w e-papierosie. Opublikowany na YouTube film pokazuje, że w przerwach między nikotynowymi oparami można nieźle bawić się miniaturowymi przyciskami na miniaturowym ekranie.

Okazuje się zresztą, że autor filmiku gra na poręcznym urządzeniu nie tylko we Flappy Bird, ale również w klasycznego Węża.

Być może warto zaglądać na profil autora w serwisie YouTube. Myć może poza Wężem i Flappy Bird pojawi się tam wkrótce – dajmy na to – Wiedźmin? Natomiast bardzo odradzamy bliższe zapoznawanie się z tą platformą grową. Mały ekranik, niewygodne sterowanie, a do tego można nieodwracalnie stracić zdrowie.

Jacek Filipowicz

Zawodowo zajmuję się telefonami i smartfonami. Tak wyszło. Interesuje mnie zresztą ogólnie technika, bo trudno nie zauważyć, że żyjemy w czasach błyskawicznego jej rozwoju. Jeszcze w podstawówce oglądałem niemal wyłącznie czarno-białą telewizję, w szkole średniej korzystałem wyłącznie z telefonu przewodowego, pierwszy komputer dostałem, żeby napisać na nim magisterkę, a moją pierwszą komórką była cudowna Nokia 3210. Przy tym wszystkim uważam się za uczciwego humanistę. Urządzenia nie przesłaniają mi ludzi, sieci społecznościowe poprzez automatyczny kontakt z drugim człowiekiem budzą moją niechęć, rosnąca prędkość wymiany danych stale powiększa moje obawy o możliwości przystosowawcze ludzkich umysłów, a jeśli coś piszę, piszę szczerze i z przekonaniem.