Czy sztuczna inteligencja może być wynalazcą?

Najwyraźniej nie. Takie przynajmniej jest zdanie Europejskiego Urzędu Patentowego (EPO), który odrzucił wnioski EP 18 275 163 i EP 18 275 174. Odrzucił z tej przyczyny, że autorem patentowanych wynalazków była sztuczna inteligencja o nazwie Dabus.

Dabus został stworzony przez Stephena Thalera. Ta sztuczna inteligencja opiera się na systemie wielu sieci neuronowych generujących nowe pomysły poprzez zmianę ich wzajemnych połączeń. Drugi system sieci neuronowych wykrywa krytyczne konsekwencje tych potencjalnych pomysłów i wzmacnia je w oparciu o przewidywaną nowość i istotność.

3d rendering android robot with industrial network

Dabus opracował dwa projekty, które zgłoszono do opatentowania: nowy typ pojemnika na napoje oparty na geometrii fraktalnej oraz urządzenie do przyciągania uwagi podczas akcji poszukiwawczych i ratowniczych, oparte na migającym świetle. Koncepcja obydwu należała do sztucznej inteligencji – gdyby była ona osobą fizyczną, bez wątpienia uznana została by za wynalazcę. W związku z tym właściwym podejściem jest, aby AI została wymieniona jako wynalazca – a właściciel AI był cesjonariuszem lub właścicielem jego patentów.

Jednak Europejski Urząd Patentowy nie wyraził na to zgody. Odrzucił dokumenty EP 18 275 163 i EP 18 275 174 z tego powodu, że nie spełniają kwestii formalnych – wynalazca wskazany we wniosku musi być człowiekiem, a nie maszyną. Co więcej, własność patentowa wiąże się również z pewnymi obowiązkami, które AI miałaby trudności z zaspokojeniem, takimi jak odnawianie patentów, aktualizacja dokumentacji rządowej i informowanie licencjobiorców. Zresztą prawo patentowe różni się w zależności od kraju, w którym działa konkretny urząd patentowy –  na przykład w Wielkiej Brytanii programista, który wymyślił sztuczną inteligencję, jest wynalazcą; z kolei w USA to osoba, która wpadła na oryginalny pomysł, uznana jest za wynalazek, a programistę uważa się za kogoś, kto tylko nadał mu kształt.

AIsztuczna inteligencjawynalazca